Podczas spotkań liderzy zadają pytania dotyczące właściwego stylu zarządzania własna organizacją. Za D. Goldeman’em (Inteligencja Emocjonalna) przypomnę, że możemy wyróżnić następujące:
- styl dyrektywny – w takiej organizacji nacisk jest położony na podporządkowanie się, rola pracownika jest wykonywanie dokładnych poleceń przełożonego,
- styl wyznaczający wzorce – tutaj nacisk jest położony na wysoką jakość i zgodność ze wzorcem, pracownik powinien duplikować przyjęty wzorzec w praktyce,
- styl wyznaczający kierunek – nacisk będzie kładziony na stworzenie i komunikowanie wizji, od pracowników oczekuje się podążania za liderem w wyznaczonym kierunku,
- styl afiliacyjny – w nim nacisk jest kładziony na dobre relacje w zespole pracowniczym, unikanie konfliktów – pracownicy najcenniejszym kapitałem organizacji,
- styl demokratyczny – koncentrowanie się na współpracy i wspólnym wypracowywaniu rozwiązań,
- styl kształcący – nacisk organizacji na rozwój pracowników i zachęcanie do próbowania różnych rozwiązań.
Który z nich jest najlepszy, który najefektywniejszy?
To oczywiście zależy od sytuacji, w jakiej znajduje się organizacja, ale także od umiejętności i predyspozycji samego lidera.
Warto odwołać się do badań Hay Group, które wykazały, że liderzy o wysokich kompetencjach EQ wykorzystują minimum trzy różne style przywództwa.
Z badań, ale także i z osobistych obserwacji płynie wniosek, że jakość stosowania oraz liczba stylów przywództwa, które są wykorzystywane, kształtują atmosferę w organizacji. Im więcej jest ich stosowanych, tym lepszy klimat w organizacji będziemy mogli zaobserwować.
