Uważam, że jak ktoś wykonał dobrą robotę – to trzeba mu dać brawa. Na brawa zasługuje według mnie Jacek Walkiewicz. Cieszę się, że w końcu sięgnąłem po jego książkę „Pełna moc życia” bo jest pełna inspiracji. Fakt – może tak bardzo mi się podoba, gdyż treści w niej zawarte jakoś mi podpasowały, a może też dlatego – że jest ona o życiu, bez banałów, gotowych recept czy też górnolotnych tekstów.
Parę inspirujących cytatów:
Kto przewiezie innego człowieka swoją łodzią na drugi brzeg, sam też tam dopływa.
…życie to czas. I to, co najcenniejsze możemy podarować sobie i drugiemu człowiekowi – to właśnie czas.
Doświadczenie nauczyło mnie, że pieniądze przychodzą i odchodzą. Niezależnie ile bym ich nie zarobił, to i tak je na coś wydam lub zainwestuję, aby je pomnożyć. Te pomnożone też wydam lub będę inwestował dalej. A co stanie się na końcu tego łańcucha? Umrę.
Życie nie ma sensu – życie jest sensem.
Czy można być szczęśliwym, stojącym korkowaczem? Myślę, że tak, że można, jeśli tylko zdamy sobie sprawę, że stanie w korku to przywilej żyjących, zdrowych, tych których stać na samochód i na benzynę, i na kolejne dodatkowe ubezpieczenia.
…w życiu nie ma nic za darmo i (…) trzeba ponieść jakąś ofiarę, aby docenić znaczenie tego, co osiągneliśmy.
Człowiek nieświadomy swoich życiowych celów jest zdany na przypadek. Jeśli znasz cel swojej życiowej podróży i jesteś uważny – nigdy się nie zgubisz. każda droga prowadzi do celu, ale pod warunkiem, że nią wystarczająco długo idziesz. Bądź uparty i konsekwentny.
„Każdy jest kowalem swojego losu” – mówi przysłowie. Tak, zgadzam się, ale ten kowal kuje w materiale, który dostał. Niektórzy w złocie, a niektórzy w gównie.
W życiu trzeba robić to, do czego jesteśmy powołani, tzn. co nam sprawia największą frajdę, co najlepiej potrafimy i z czego są największe pieniądze. Trzeba się trzymać swoich życiowych celów. Żyć w zgodzie ze sobą. Nie zawracać sobie głowy rzeczami pobocznymi.
Dziękuję tym, którzy nauczyli mnie, że w życiu warto robić swoje i nie oczekiwać na wdzięczność, nawet od tych, którym podarowaliśmy swój czas, wiedzę, kontakty i energię.
Prawdziwy rozwój człowieka następuje dopiero wtedy, gdy opuszcza się „strefę komfortu”. Bezcenne doświadczenie zbieramy wtedy, gdy rzeczy wymykają się spod kontroli i nie idą zgodnie z planem.
